Skąd biorą się sny?

Dzisiaj miałam najgorszą noc w życiu! I można by pomyśleć, że w związku z tym w ogóle nie spałam, ale niestety - było gorzej. Całą noc śniły mi się najdziwniejsze, stresujące mnie rzeczy. Co rusz się budziłam i rozpamiętywałam to, co właśnie mi się przyśniło. Nie wszystko udało mi się zapamiętać, ale to, co spamiętałam, opiszę.

Miałam sen  o tym, że jeżdżę na rowerze z deską do prasowania i żelazkiem. Zatrzymuję się na różnych placach, pod kościołami, marketami, podłączam się do prądu i prasuję swoje ubrania. Potem wszystko składam, wsiadam na rower i jadę. 
W kolejnym mieszkałam w garażu a wszystko, co miałam to stary leżak i własną, niewielką, niebieską miskę ubrań - nic konkretnego - szmatki do mycia okien, jakaś bluzka.
Następnie byłam w Holandii u męża. I on odprowadził mnie na dworzec i stwierdził, że wraca do mieszkania spakować dla mnie paczkę i ją wysłać. Wracam z tej Holandii do domu i czeka na mnie ta paczka. W niej jedna stara splamiona koszulka męża, dwie nowe i taka kurteczka w rudą kratkę z kożuszkiem dla mnie. 
Śnił mi się też dywan. Chodziłam z dywanem po różnych miejscach i nie wszędzie mogłam wejść, bo dywan był za duży. 

Gdy przyszła pora wstawać, byłam najszczęśliwsza na świecie, bo wiadomym było, że mi się już nic nie przyśni.


Wczoraj z kolei, jak z relacji męża wynika, rzucałam się na łóżku, jak gdyby ktoś mnie gonił albo coś w tym rodzaju. Nie pamiętam, co mi się śniło, ale w lustrze zauważyłam, że mam na wargach zaschniętą krew i rzeczywiście poczułam, że chyba  z nerwów w tym śnie samą siebie pogryzłam.

No przysięgam, nie wiem, o co chodzi! I do teraz nie mogę dojść do siebie